СЯКЫЙ ЖИВОТ МИ НА ХОСЕН

Хоть в музульови в ня рука,
Завто у міхови мука,
Из мелаю — из киндирици,
Типирь зима ми у гуз*ци.
Вд вина у хмары дись полечу,
Уд солонины слина аш,
Токан изварю — ріпу спечу,
Сокочу справно сись сохташ.
Капуста кысне у ґелеті,
В коморі повно всякый филь,
Я літом ся ни блыцкав в морі,
Й низнаю што вто повный штиль.
Сохтую сісти на городі,
Куй огуркы й парадичкы,
Куй яблыка ренґлоты-сливы,
І літні вандилькы дичкы.
Ни гія бічи по бовтах ми,
Де битюг годен им найти,
Бо днись корелу там лиш купиш,
Завто й ни люблю там ити.
Честую своє з городины,
Пахняче свіже і смачне,
Бо я з русинської родины,
Из маґазина ми лячне.
Якась от того благодать ми,
Коли коровка у хліві,
Коли пацята клеповухі,
У царині храплят хоть дві.
Исе є моє навхтимішнє,
Куй зрана піют кугуты,
З росов ся косят травы фрішні,
Щедро посажені рыты.
Я люблю зимлю свою рудну,
Сятый русинськый отчый край,
Завто що маю живот гудный,
Й нанагуд сяк найбуде най…
Перебачаюся за слово,
Що дись колись им утайив,
Ци солов’їне - ци дроздово,
Но я ся вд того ни журив.
Я бисіду ни поміняю,
З яков им урос у сийсь світ,
Бо я ї люблю і плекаю,
Она зомнов з діточых літ.
Мы всі роботі привучині,
От того й маєме дары,
Мы ни планіты сколочині,
И ни ждеме з неба доры.
Робота хыжа — світ робота,
Грунь Подкарпацька Нересен,
Иде наспул ми йся забота,
Сякый живот ми на хосен.

Комментировать публикации могут только зарегистрированные пользователи. Регистрация / Вход